Ang batang masimor ay laging pasal, maarimuhanan, ang bahaw na kanin ay laging binubungkal, walang kabubusugan,kahit ang ulam ay hawot laang…pero sobra namang pangkal,di ma –ingli at mapuknat sa upuan kapag sinusugo, ang katwiran eh. “Di baling pangkal di naman pagud”.
Minsan isang araw ay nag saing ng tulingan ang KAKA…yun gang ang-ang ang luto at gato na ang tinik…Eh di si pangkal ay naruon at biglang sulpot, sanghor na sanghor ang amoy….aali -aligid .nakasalibuyboy at naka bakay sa grasya….pamaya ay umuwi sa kanila at humipig, ay napasarap ang buog, ang lakas pa ng harok.. Nang ma-reparo ay tapos na ang tanghalian sa mga KAKA…ey di sikamor na ng takbo, doon pa nagdaan sa patuto, pinaldak ang linang ng mamay,dala ang sulyaw at hihingi ng sinaing…
Anla ay naubusan…dumating dine ay mulagang mulaga ang busilig at puro hanggor ang salawal. Ng sabihin ng Kaka na “Ala ey napaingo ang pangkal” ay mimiha –mihang umalis,naka kalpot agad eh , ng madaanan ang bilot ay binanatan ng tadyak ng sutil na bata , ay dagaab na sa tyan eh…are namang bilot ay iririkit na pumatikar at kang kang sa sakit.
Nasiglawan ng mamay, nakahagip ng lanubo at napag-aspike ng garute….ay di palahaw at atugak na ng iyak at nag ngu-ngoyngoy na umuwi(buti at ang nahagip ng mamay ay lanubo.ay kung yung pamupoy na pambakod..ay sya.. may kalalagyan ang apong sutil) Pag dating ng basaysay ay nag sabi sa ina… anla.. ay anugang nang yari ,lalo ng nadali , napingot na ay natangkab pa ..lagitik na eh…muntik ng mag-sungaba .hayan ang napapala ng batang pangkal.
Namutaktakan nyo Ga?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment